Bhí mé ar chomhdháil ag an deireadh seachtaine. 'Sé sin, bhí Sé Féin ag freastal ar chomhdháil ag an deireadh seachtaine agus chuaigh mé in éineacht leis chun cuairt a thabhairt ar an Chlár agus siúl ar an trá ar maidin. Rud a rinne mé. Agus bhí an aimsir beagnach brothallach i gcomparáid le fuacht an bhaile s'againn féin.
Ar theacht ar ais chuig an teach ósta domh, casadh an lucht adhlactha orm agus iad ag tionlacan cónair amach as an áit san fheileatram. Baineadh geit asam, ná níor chualathas aon cheo faoi aon tarlúint sular fhág mé an áit ar maidin.
Fuair mé greim Air Féin i ndiaidh dó a chuid bheith déanta aige le baill eile dá cheird i seomra itheacháin na comhdhála.Chuir mé ceist air an raibh aon iomrá ar aon ní bheith as áit. Ní raibh. Ach faoin tráthnóna ba léir go raibh ball den chomhdháil tar éis bás a fháil an oíche roimh ré ina leaba. Taom croí, go bhfóire Mor air.
Ach an rud a ba shaoithiúla amach is amach ná go raibh lucht eagraithe na comhdhála chun an ócáid a ligean tharstu an lá sin agus an oíche sin gan faic a rá. An fear bocht. Marbh gan mairgní. Ach go bhfacthas an cónair ag imeacht ní ligfí rún a bháis le héinne. Bheadh an dinnéar mór galánta a bhí beartaithe don oíche sin ite gan oiread is seasca soicind sosa in ómós an té a d'éag. Mar a léiríonn Aodán Mac Póilín agus Róise Ní Bhaoill ina gcnuasach 'Bás in Éirinn', tá áit as cuimse tabhachtach ag an bhás sa chultúr Éireannach. Tá an bás le 'ceiliúradh', chomh maith leis an saol.
In ómós dó siúd, mar sin, fear nár fhill ar a mhuintir an deireadh seachtaine seo caite:
Ar theacht ar ais chuig an teach ósta domh, casadh an lucht adhlactha orm agus iad ag tionlacan cónair amach as an áit san fheileatram. Baineadh geit asam, ná níor chualathas aon cheo faoi aon tarlúint sular fhág mé an áit ar maidin.
Fuair mé greim Air Féin i ndiaidh dó a chuid bheith déanta aige le baill eile dá cheird i seomra itheacháin na comhdhála.Chuir mé ceist air an raibh aon iomrá ar aon ní bheith as áit. Ní raibh. Ach faoin tráthnóna ba léir go raibh ball den chomhdháil tar éis bás a fháil an oíche roimh ré ina leaba. Taom croí, go bhfóire Mor air.
Ach an rud a ba shaoithiúla amach is amach ná go raibh lucht eagraithe na comhdhála chun an ócáid a ligean tharstu an lá sin agus an oíche sin gan faic a rá. An fear bocht. Marbh gan mairgní. Ach go bhfacthas an cónair ag imeacht ní ligfí rún a bháis le héinne. Bheadh an dinnéar mór galánta a bhí beartaithe don oíche sin ite gan oiread is seasca soicind sosa in ómós an té a d'éag. Mar a léiríonn Aodán Mac Póilín agus Róise Ní Bhaoill ina gcnuasach 'Bás in Éirinn', tá áit as cuimse tabhachtach ag an bhás sa chultúr Éireannach. Tá an bás le 'ceiliúradh', chomh maith leis an saol.
In ómós dó siúd, mar sin, fear nár fhill ar a mhuintir an deireadh seachtaine seo caite:
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.